Krioterapia

Ekstremalnie niskie temperatury, wykorzystywane przy krioterapii, wywołują reakcję obronną organizmu. Początkowo powodują skurcz naczyń krwionośnych i mięśni, spowolnienie przepływu krwi i przemiany materii. Potem jednak organizm, broniąc się przed zimnem, gwałtownie rozszerza naczynia krwionośne i zwiększa nawet 4-krotnie przepływ krwi. Dzięki temu do komórek dociera więcej składników odżywczych, tlenu, a także substancji przeciwzapalnych. W rezultacie zmniejsza się ból i stan zapalny, szybciej regenerują się uszkodzone tkanki. Jednocześnie mięśnie się rozluźniają, przyspiesza przemiana materii, a układ odpornościowy zaczyna pracować na wysokich obrotach, bo mróz powyżej 1000C to całkiem nieznane mu zagrożenie, które zmusza go do działania.

Obniżenie temperatury tkanek powoduje:

  • zmniejszenie lub uśmierzenie bólu,
  • zahamowanie stanu zapalnego,
  • zwolnienie procesów przemiany materii,
  • zmniejszenie lub ustąpienie obrzęków,
  • zwolnienie odruchów i zmniejszenie pobudliwości włókien nerwowych
  • zwężenie naczyń oraz ich okresowe rozszerzenie, przekrwienie czynne,
  • zwiększenie napięcia mięśniowego (przy krótkim czasie działania bodźca zimna)
  • obniżenie napięcia mięśniowego (przy dłuższym działaniu bodźca).


Krioterapię dzielimy na:

1. KRIOTERAPIA MIEJSCOWA - Stymulator medyczny "CRIOPOL R 26" służy do wykonywania zabiegów kriostymulacyjnych poprzez miejscowy nawiew parami ciekłego azotu, w celu wywołania i wykorzystania fizjologicznych reakcji organizmu na zimno. Stosowana jest ona głównie w okresie wczesnych urazów, gdyż pomagają w zmniejszeniu bólu, procesu zapalnego, obrzęków, zwiększeniu zakresu ruchu w stawie, zwiększają siłę mięśniowa. Zabiegom krioterapii zawdzięczamy to, że czas rekonwalescencji stawu po urazie znacznie się skraca.
Zabieg powtarza się średnio 10 razy, jego cza wynosi od 1 do 3 minut. Można powtarzać nawet do trzech razy dziennie, ale zazwyczaj stosuje się jeden codziennie (jest to zależne od wskazań lekarza).

2. KRIOTERAPIA OGÓLNOUSTOJOWA - Zabieg w kriokomorze trwa od 2 do 3 minut. Zastosowanie ogólnoustrojowe temperatur kriogenicznych wywołuje szczególną formę termoregulacji, której skutki są niezwykle korzystne miejscowo a ich suma daje efektywny sposób odnowy biologicznej. Zaobserwowano wyraźny wzrost odporności ustroju. Zabiegi w kriokomorze poprzedzają kinezyterapię (ćwiczenia fizyczne) prowadzoną w indywidualnie dla każdego pacjenta dobranych programach, z uwzględnieniem rodzaju dolegliwości, możliwości wysiłkowych i ruchowych.

Niskie temperatury uzyskiwane w kriokomorze wywołują w ustroju reakcje obronne, które są niezwykle korzystne i skuteczne w przywracaniu zdrowia. Uruchamia termoregulację, sterowaną przez podwzgórze za pomocą układu nerwowego wegetatywnego i układu dokrewnego. Krioterapia obniża temperaturę tułowia (o 1-3st.C) i kończyn dolnych nawet o kilkanaście stopni ( 16?C ) lecz nie zmniejsza temperatury krwi wewnątrz czaszki, klatki piersiowej i jamy brzusznej z ich narządami. Bezpośrednio po zabiegu krioterapii oziębiane miejsca są ogrzewane ciepłą krwią napływającą do nich. Jest to odruch i podstawowy mechanizm termoregulacji po zabiegach krioterapii. Reakcja ta utrzymuje się od 3 do 6 godzin po zabiegu.
Kuracja powinna składać się z minimum 10 zabiegów, przeprowadzanych codziennie lub najwyżej z dwudniową przerwą. Tylko wtedy wystąpić mogą odpowiednie procesy adaptacyjne organizmu. Należy pamiętać, że najistotniejszą częścią zabiegów krioterapii jest następująca po nich kinezyterapia.


Wskazania do krioterapii ogólnoustrojowej:
  • profilaktyka osteoporozy,
  • choroby reumatoidalne tkanek miękkich,
  • choroby zwyrodnieniowe kręgosłupa i stawów,
  • niedowłady spastyczne,
  • porażenie połowiczne,
  • defekty immunologiczne,
  • choroby z autoagresji,
  • wszelkie stany pourazowe, przeciążeniowe i zapalne układów ruchu,
  • choroba Parkinsona,
  • zmiany zapalne stawów,
  • stwardnienie rozsiane (SM),
  • zwalczanie przewlekłego i patologicznego bólu (metoda zachowawcza),
  • depresja,
  • bezsenność,
  • migrena,
  • przyśpieszenie zrostu kości,
  • kolagenozy
  • przemęczenie fizycznie i psychicznie u osób dorosłych,
  • ostre i zadawnione urazy sportowe i pooperacyjne,
  • odnowa biologiczna.


Przeciwwskazania do krioterapii ogólnoustrojowej:
  • nietolerancja zimna (pokrzywka, pęcherze)
  • krioglobulinemia, kriofibrynogemia, agammaglobulinemia,
  • choroba Raynauda,
  • ropno-zgorzelinowe zmiany skórne (trądzik ropny),
  • owrzodzenie skóry,
  • choroby ośrodkowego układu nerwowego (padaczka),
  • neuropatie układu współczulnego (parestezje),
  • niedoczynność tarczycy,
  • znaczna niedokrwistość,
  • wysoka temperatura ciała,
  • klaustrofobia,
  • stany zapalne i zakrzepowe żył,
  • choroby krążenia, choroby serca, nadciśnienie,
  • choroby nerek i pęcherza moczowego,
  • choroba nowotworowa.