Krioterapia
Ekstremalnie niskie temperatury, wykorzystywane przy krioterapii, wywołują reakcję obronną organizmu. Początkowo powodują skurcz naczyń krwionośnych i mięśni, spowolnienie przepływu krwi i przemiany materii. Potem jednak organizm, broniąc się przed zimnem, gwałtownie rozszerza naczynia krwionośne i zwiększa nawet 4-krotnie przepływ krwi. Dzięki temu do komórek dociera więcej składników odżywczych, tlenu, a także substancji przeciwzapalnych. W rezultacie zmniejsza się ból i stan zapalny, szybciej regenerują się uszkodzone tkanki. Jednocześnie mięśnie się rozluźniają, przyspiesza przemiana materii, a układ odpornościowy zaczyna pracować na wysokich obrotach, bo mróz powyżej 1000C to całkiem nieznane mu zagrożenie, które zmusza go do działania.
Obniżenie temperatury tkanek powoduje:
- zmniejszenie lub uśmierzenie bólu,
- zahamowanie stanu zapalnego,
- zwolnienie procesów przemiany materii,
- zmniejszenie lub ustąpienie obrzęków,
- zwolnienie odruchów i zmniejszenie pobudliwości włókien nerwowych
- zwężenie naczyń oraz ich okresowe rozszerzenie, przekrwienie czynne,
- zwiększenie napięcia mięśniowego (przy krótkim czasie działania bodźca zimna)
- obniżenie napięcia mięśniowego (przy dłuższym działaniu bodźca).
Krioterapię dzielimy na:
1. KRIOTERAPIA MIEJSCOWA - Stymulator medyczny "CRIOPOL R 26" służy do wykonywania zabiegów kriostymulacyjnych poprzez miejscowy nawiew parami ciekłego azotu, w celu wywołania i wykorzystania fizjologicznych reakcji organizmu na zimno. Stosowana jest ona głównie w okresie wczesnych urazów, gdyż pomagają w zmniejszeniu bólu, procesu zapalnego, obrzęków, zwiększeniu zakresu ruchu w stawie, zwiększają siłę mięśniowa. Zabiegom krioterapii zawdzięczamy to, że czas rekonwalescencji stawu po urazie znacznie się skraca.
Zabieg powtarza się średnio 10 razy, jego cza wynosi od 1 do 3 minut. Można powtarzać nawet do trzech razy dziennie, ale zazwyczaj stosuje się jeden codziennie (jest to zależne od wskazań lekarza).
2. KRIOTERAPIA OGÓLNOUSTOJOWA - Zabieg w kriokomorze trwa od 2 do 3 minut. Zastosowanie ogólnoustrojowe temperatur kriogenicznych wywołuje szczególną formę termoregulacji, której skutki są niezwykle korzystne miejscowo a ich suma daje efektywny sposób odnowy biologicznej. Zaobserwowano wyraźny wzrost odporności ustroju. Zabiegi w kriokomorze poprzedzają kinezyterapię (ćwiczenia fizyczne) prowadzoną w indywidualnie dla każdego pacjenta dobranych programach, z uwzględnieniem rodzaju dolegliwości, możliwości wysiłkowych i ruchowych.
Niskie temperatury uzyskiwane w kriokomorze wywołują w ustroju reakcje obronne, które są niezwykle korzystne i skuteczne w przywracaniu zdrowia. Uruchamia termoregulację, sterowaną przez podwzgórze za pomocą układu nerwowego wegetatywnego i układu dokrewnego. Krioterapia obniża temperaturę tułowia (o 1-3st.C) i kończyn dolnych nawet o kilkanaście stopni ( 16?C ) lecz nie zmniejsza temperatury krwi wewnątrz czaszki, klatki piersiowej i jamy brzusznej z ich narządami. Bezpośrednio po zabiegu krioterapii oziębiane miejsca są ogrzewane ciepłą krwią napływającą do nich. Jest to odruch i podstawowy mechanizm termoregulacji po zabiegach krioterapii. Reakcja ta utrzymuje się od 3 do 6 godzin po zabiegu.
Kuracja powinna składać się z minimum 10 zabiegów, przeprowadzanych codziennie lub najwyżej z dwudniową przerwą. Tylko wtedy wystąpić mogą odpowiednie procesy adaptacyjne organizmu. Należy pamiętać, że najistotniejszą częścią zabiegów krioterapii jest następująca po nich kinezyterapia.
Wskazania do krioterapii ogólnoustrojowej:
- profilaktyka osteoporozy,
- choroby reumatoidalne tkanek miękkich,
- choroby zwyrodnieniowe kręgosłupa i stawów,
- niedowłady spastyczne,
- porażenie połowiczne,
- defekty immunologiczne,
- choroby z autoagresji,
- wszelkie stany pourazowe, przeciążeniowe i zapalne układów ruchu,
- choroba Parkinsona,
- zmiany zapalne stawów,
- stwardnienie rozsiane (SM),
- zwalczanie przewlekłego i patologicznego bólu (metoda zachowawcza),
- depresja,
- bezsenność,
- migrena,
- przyśpieszenie zrostu kości,
- kolagenozy
- przemęczenie fizycznie i psychicznie u osób dorosłych,
- ostre i zadawnione urazy sportowe i pooperacyjne,
- odnowa biologiczna.
Przeciwwskazania do krioterapii ogólnoustrojowej:
- nietolerancja zimna (pokrzywka, pęcherze)
- krioglobulinemia, kriofibrynogemia, agammaglobulinemia,
- choroba Raynauda,
- ropno-zgorzelinowe zmiany skórne (trądzik ropny),
- owrzodzenie skóry,
- choroby ośrodkowego układu nerwowego (padaczka),
- neuropatie układu współczulnego (parestezje),
- niedoczynność tarczycy,
- znaczna niedokrwistość,
- wysoka temperatura ciała,
- klaustrofobia,
- stany zapalne i zakrzepowe żył,
- choroby krążenia, choroby serca, nadciśnienie,
- choroby nerek i pęcherza moczowego,
- choroba nowotworowa.